Rüzgâr
Sen değildin bu akşam kapımı çalan hüzün,
Yolunu kaybetmiş bir ayrılık rüzgârıydı.
Duyduğum o elveda değildi senin sözün,
Onu da kulağıma o rüzgâr fısıldadı.
Önce merhaba dedi, sonra büktü boynunu,
Bir ölü edasıyla, sessiz, dinledim onu,
Birkaç damla yaş oldu her cümlesinin sonu,
Dudağıma dokundu, şarap gibiydi tadı.
Öyle soğuk esti ki kalbim durmak istedi.
Anılarım üşüdü, gözyaşlarım titredi.
Yaralanmış yüreğim başka söz işitmedi,
Anladım; rüzgâr değil, eceldi asıl adı.
Temmuz 2002
Samsun
Öyle soğuk esti ki kalbim durmak istedi. Anılarım üşüdü, gözyaşlarım titredi Yaralanmış yüreğim başka söz işitmedi, Anladım; rüzgâr değil, eceldi asıl adı.
akıcı bir şiir
vurucu bir final 👍
kutlarım sedat kardeş
ilhamın bol olsun emegin deger görsün 🙂
😙😙adı üstünde rüzgar gibi geçti okuturdu kendin defalarca kaleme saygılarımla kutlarım👍👍👍
Ecelin sesi rüzgarla gelir.......... ............... Ne güzel şiir...... Dokundu yüreğimize...... ............... Sağolunuz...sevgimle...........
Öyle soğuk esti ki kalbim durmak istedi. Anılarım üşüdü, gözyaşlarım titredi Yaralanmış yüreğim başka söz işitmedi, Anladım; rüzgâr değil, eceldi asıl adı.
Hüzünlü mısralar sık unuttuğumuz ölümü hatırlattı bana yeniden. Kaleminiz daim olsun üstat.