Rüzgâr Gibi Geçti

Çıplak dolaşır duygularım gecenin karanlığında
Yokluğunun acısı, kırbaç misali şaklar sırtlarında
O an hayalin gelir sensizlik kokan küçük işkence odama
Uyumak istesem de aklım hayaline bilenir

Ümitlerim kırar camları, seni bekler her biri sokak başında
Yalnızlığın gölgesi bir çığ gibi çöker, kalırlar altında
O an topuk sesi gelir geçmişte bıraktığın dar kaldırımda
Duymak istesem de gözlerim izlerinde körelir

Sabah olur ruhsuz bedenim dolaşır, insancıklar arasında
Sahte gülüşlerinde sallanır bedenim, yalanın darağacında
O an küfrederim sarhoş şoföre, çünkü ölümün gelir aklıma
Ölmek istesem de bedenim vasiyetinle dirilir

İntikam silahı kuşanır beynim, pusu kurar apaçık hayata
Faydasızlık kaltağı, alır silahımı girer utanmadan koynuma
O an kader gelir orak vurur gelecekteki mutluluk çocuklarıma
Ölümün bir rüzgar gibi geçti, göz yaşlarım gözlerimde kilitlendi