Rüzgâr Gibi Geçti

Yatağında sessizce ağlarken yaşlı kadın
Gözyaşları sel gibi yüreğine akmakta
Neden böyle yalnızsın dolmak üzre miadın
Mazi içinde yara ciğerini yakmakta


Bir zamanlar güzeldi gören döner bakardı
Yıllar eski halinden bırakmadı hiç eser
Ateş gibi gözlerle her bakanı yakardı
O yaşta her güzelde kavak yelleri eser


Beyaz atla gelecek prensini beklerdi
Nihayet bir davette onunla bakıştılar
Bir daha görmek için günü güne eklerdi
Sanki ruh ikiziydi ne de çok yakıştılar


Mutlu gün geldi çattı sonunda evlendiler
İki minik bebeyle evleri neşe doldu
Aşkları hiç bitmedi sevgide cavlandılar
Çocukları büyüdü iş- güç sahibi oldu


Onca yıl nasıl geçti hiç farkına varmadan
Kırk mutlu yıl sonunda sevdiğini kaybetti
Çocukları evlendi rızasını sormadan
Onu yalnız bırakıp yuvadan uçup gitti


Şimdi artık yalnızdı anıları arkadaş
Kocası yanındaydı içinde yaşıyordu
Yoktu artık kimsesi ana-baba-eş-gardaş
Onları çok özlüyor gönlünde taşıyordu


Hayat maçı bitmişti uzatmalarda sıra
Ölüm meleği gelse alıp da gitse onu
Kavuşsa sevdiğine vuslata yansa çıra
Hakka koşmak değil mi; belli faninin sonu



02.NİSAN.2015