Rüzgara Karşı

Yağmurları öğütlüyordum

Rüzgara karşıydım

hem de dimdik

Ellerimle vadileri tutuyordum

Yine de biliyordum

Yağacaktım

Alışkanlıklarım sulayacaktı toprağı

Sabah uykusu

Bir bardak çay

Kollarımı açıp iki yana

Göğe yaptığım yolculuklar

Asudeliğim hafif bir müzikle

Vurgun yemişliğimi dansa kaldıracaktı

İronikliğimi hiç sormayın

Dengeli bir kasırganın

tam içindeyim

Kot ceketime sıkıca sarılıp

Direnişimi sağlamlaştırdığımda

Rüzgara

yumuşaklığı anlatmak gibi

Dertlerim olmadı hiç

Demircinin işiydi demiri dövmek

Taşa şekil vermek istediğim anları hatırladım

O zamanlar

Çocuk yüreğim çamurdandı

Her kalıba sığardım o zamanlar

Yani işte;

Yok öyle esnek geçişler

Bir mevsimden diğer mevsime

Büyüyünce

sövmeyi öğrettiler

Sevmek

Yüreği düşürür mü

Yağmura soracaktım

O da saklanmayı seçti

Bulutların içinde

Kahpe düzen

diyesim geldi

Büyümek

senin neyine