Rüzgârlarla Yakandayım

kâh tayfun eser kâh meltem
kırk yıllık ağaç eğilir mağrur
yüreğinde karakış
giyer yelek
asılı ukdeler hevenk çiçekler
aşındırır seller kökler ortada
öyle
ö y l e a ğ y a r


güneş kızıl kiraz
susuşu
batmakta gün


aşk tılsımlı
muamma
nemli dayanır kapılara baş
yalnız
ana karalarda
her ağızdan çıkar ayyuka ses
söyle
söyle
en çok hangimiz yandık
öyle
öyle ağyar


şeytan arabaları dörtnala
fettan dört köşe çalar dümbelek
vurulur
soğuk kelepçe
uzanır
içi tir güvercin


tıkalı kulaklar
sağır sultan
derin uykuda
aşk
aşk
düşünce bir kere yere
gelip giden vurur tekme
öyle
öyle ağyar


sevda
yadigâr dağlarda alaz
yürek el pençe
havai/mavi duygulu
tatlıyosun gözlere ekilir umut
dilsiz
kırmızı karanfil
geçer
geçer gider de gözlerimin önünden
bir kere gülmez gamzesi bahtın
öyle
öyle ağyar


ah
örümcek ağı devran salıncak
döner sarılır dişler arada
sallanır hacıyatmaz
tam kırk küsur yıllık ağaç
eser başında birkaç hazin yaprak
bir balta kesse kazara
bir dalına kıyamaz
o yüce dağlar
o yer
o gök
ağlar
dağlanarak
ocaklar
öyle
öyle a ğ y a r


bir gün
zeytuni olur kül
külrengi acımtırak
rüzgârlarla
yakandayım
oradan da kovma beni
söyle
en çok hangimiz yandık dünyada
öyle
öyle ağyar