Rüzgarlı Havada Etek Giymiş Aşklar

İstemedin hiçbirzaman,
siyahla beyaz arası olmamı.
Rengimi çarpmamı,
başıboş gönüllere.
Tesadüf saydın mekan!
acı çalan,
göze çarpmamı.
Kişi değildin.
Karsı kurtarılan,
Mario değildin,
şükret aldatılan.
Bir çay içtim ,siluetinde.
Üç öğenin felçlisinde.
Beni düşünüyor,
edemiyordun müdahale.
Bu elektronik zamanda,
hileli geçişler kalıcılığıma,
gereken buysa;
Bu değildin!
Sen bir asma bahçeydin.
Senelerin raflarında bile,
beni idam edemedin.
sana yeşermedim mi
baka baka!
Sen sararıp solarken
Bir hayat ağacı daha
soluyor işte!
Bayram ediyor kadınlığım,
ta oradan,ölünün köşesinde!
Şimdi kanlı görünme bana,
soğuğunu sıcağımda erittiğim.
Haydi!Kalk polisi ara!
Sığ çıkar ancak!
Gurururun tenimden,
son parçalarını rendelediğim.