Ş a m a r

Her şeyi birbirine karıştırıyorum
Her gördüğümü sen sanıyorum
Delirmeye,bunamaya mı başladım ?
Beni öldürecek bu Kütahya nın havası
İşte sisli bir Kütahya sabahı daha
Boğazım yine yanmaya başladı
Boğulacağım bu sisten ve dumandan
Önümü görmekte bile zorlanıyorum
Cumhuriyet caddesinde olmalıyım
Belli belirsiz bir şey görüyorum
Aman tanrım bu sen olmalısın
Bir nefes alımı kadar yakınımdasın
Elimi uzatıp omzuna dokunuyorum
? AYSUN SEN ? diyecek oluyorum
Daha sözümü bitirmeden
Okkalı bir ŞAMAR yiyorum
Bu sisli havada yıldızları sayıyorum
? Serseri,utanmaz,terbiyesiz adam ?
Kız ağzına gelen her şeyi söylüyor
Boğazıma,yüreğim eşlik ediyor
İkisi beraber yanmaya başlıyorlar
Ağlamamak için kendimi zorluyorum
Amma beni dinlemiyor göz pınarlarım
Yağmur olup yağıyor göz yaşlarım
İşte böyle kadersizim,ben böyleyim
Ben sensiz hep böyle yaşıyorum
Senin öldüğüne hala inanamıyorum
Herkes artık bana acımaya başladı
Herkes benim delirdiğimi sanıyor
Bazıları ise beni böyle dövüyor
Dur,dur sana sesleniyorum AYSUN
Dur bekle,bensiz nereye gidiyorsun ?



(KAYIP DUYGULAR Adlı ilk Şiir kitabımdan)
Sayfa:19
Mayıs-2000