Sabah Ezaniyla Bağdat

Gözlerimi yeni açtım dünyaya
Sanki yeni doğmuş gibiyim
Ama doğarken kirlendim, kirletildim.
Etrafım kararıyor yavaşça...

Kendimi buluyorum dediğimde
Meğer kendimi kaybetmişim.
Çevreme baktığımda sadece
Mayınlar ve kaçışan insanlar.

Çok susadığımı anladım
Bir bardak verdiler elime
Kan ve gözyaşı dolu
Burada sadece bu içiliyor dediler.

Karşıda oturan çocuğun yüzüne baktım
Gözleri ve kulakları yoktu
Burada insanlar duymazlar, görmezler
Burada öğrenmek yasak dediler.

Karnım acıktı bir dilim ekmek tutuşturdular elime
Buda nedir dedim?
En güzel yemeğimiz dediler.
Meğer burada insanlar kuru ekmek bulamıyorlarmış.

Yatmak için bir yer gösterin dedim
Yerin beş kat altını gösterdiler.
Buda nedir dedim?
Burada geceler gürültülü ve ölümcül geçer dediler.

Şafakla bir gürültü koptu
Büyük bir korkuyla fırladım
Korkma dediler biz alıştık
Annelerine sarılmış çocukları gördüm, insanlığımdan utandım.

Birden uzaktan kumanda elimden düştü
Silkinerek gözlerimi aştım
Televizyon açık kalmış meğer
Ekranda sabah ezanıyla bomba yağan Bağdat.