Sabah Olmadı Dün Gece

Sabah olmadı dün gece
Boğazımda yumruk gibi bir düğüm vardı
Dilimde yarım kalan bir hece
Ne ağlayabildim döktüm içimi,
Ne konuşabildim.
Kayboldum karanlıkta
Sessizce..

Sabah olmadı dün gece
Hiç bu kadar umutsuz bir geceye baş koymamıştım
Hiç yorgun bir sabahı örtmemiştim üstüme
Penceremden umutsuzluk esmemişti odama hiç
Sinsice..
Daha önce hiç ışıksız kalmamıştı gecelerim
Rüyasızlık korkutmamıştı
Kabuslarım meğer ne kadar özlemişler beni
Koşa koşa geldiler geceme..
''Gidin.'' dedim dinlemediler..

O kadar savrulmuş ki bedenim
Yatağın içinde elimi kolumu yitirmişim
Bi ara annemin okşaması sanmışım
Meğer kendi elimmiş
Saçlarıma kenetlenmiş
Geceyi günden çekip almak istercesine
Çekip koparmakmış amacı saçlarımı
Elimi saçlarımdan nasıl çektiğimi bilemedim..

Sabah olmadı dün gece
Güneş'i Güney Küreye aşık oldu sandım
Bir türlü gelemedi benim küreme
Ama oda haklı dedim sonra
Vazgeçmek kolay mı sevgiliden?
Ama böyle değildi eskiden
Sabahlar hemen olurdu
''Anne uykum var.'' iniltilerim
Taa sokak kapısından duyulurdu.

''Hadi kızım bugünde kalk yarın tatil.'' derdi annem
''Dilediğince yatarsın.''

Dünde mi erken yattım dersin anne?
Ama hemen sabah olması gerekmiyo muydu?
Neden anne?
Neden sabah olmadı dün gece?

2010 yılı bu şiirle son bulmuştur benim için=)