Sabah Sefası

Yağmur, ince ve sıcak
Tenim kavrukluğu gibi tek renk
Ve sonra zulüm aşikâr
Unutulmuş kelepçe izinde.

Yağmur toprağı dövmekte
Gözlerimden cehennem akıyor bilakis
Ve sonra yüreğim mazlum
Sevdaya tutulmuş, faili belli.

Çıngırak sesinde uyanır hayat
Yeşili giyer yine de mahpusluk memleket
Ve her şey kendi arifesinde
İnzivaya çöktüğüm zamanlar gibi.

Yağmur belkide teselli
Sesine rüzgârlar eğiliyor, ıslak ıslak
Ve şöminede gözlerim körük
Sonra, sönmeyi bilmeyen gençlik ateşi...

Hayat, suyun aksi yönünde kürek darbeleri
Balçık, öteki yüzünde saklanmış denizin
Ve kapılar kilitli
Deniz dinlenmeye durmuş, sabah sefasında...