Sabaha Doğmadım Ama...

ben bir gece yarısı denize karşı doğmuşum
martıların çığlıkları doldurmuş anamın çığlıklarını
çakıl taşları suspus olmuş siyahlı grili
aralanmış gecenin esrarlı kapısı yeşile doğru

ben bir gece yarısı denize doğru doğmuşum
kumsallarda ayak izlerimi bulmuşlar
seyre dalmış mavi mavi solmazlar annemi
meltemler yıkamış minik parmaklarımı dalga dalga
sular çekilmiş annemin çekim gücünden

bir gece yarısı doğanlardanım ben de
sonun bittiği yerde ben de varım
kıyım, iri kıyım saçlı oğlanım
dert duvarına çarpan kafatasımdan sonra gelen ölümüm
şaha kalkmış hayallerim derinlikler denizine doğru

sırtımda onlarca kiloluk vicdanımın hafifliği,
denize karşı doğmuşluğum...
ecelle cebelleşen yegane ölümlüyüm