Sabaha Kadar

Yarası olmayan acılar varken ruhunun derininde
derman soramazsın sancılarını dindirmeye..
Ya bilmezsin çoğu zaman sebebini
ya da anlatamazsın hislerini içinden geldiği gibi.
Hep engeller vardır tek başına kaldırması güç
aklının ve dilinin ucunda durmadan sallanan
Çaresizlik dersin, kendi kendini yersin geceleri
aklında binbir soru, sabahlara sağ çıkana kadar..
Görünmez bir yara, sancısı ağır basar.
Acaba hangi merhem değse yüreğe
usanıp daha erken gelir sabahlar...
Yıkıntıların arasından yüreğim tek sana çıkar;
hiçbir şey dert değil de bir yokluğun kalbime batar..