Sabahın Kor Tanında
Bu çaresiz sevdanın Mecnun'u olduğunda
Yaşamın her anında, bil kalbinde ben varım
Dolaşırken mazide benden iz bulduğunda
Eğer yoksam yanında, aşkı hiçe sayarım
Mecnun ki Leyla için aşılmaz çöller aşmış
Dikenli aşk yolunda binbir dertle dalaşmış
Çoraklaşan tüm kalpler böyle bir aşka şaşmış
Kargaşa ormanında, kem söylerler duyarım
Gönlümün lambasının fitilini yakan sen
Özümde çağlayarak yüreğime akan sen
Düştüğüm anaforda, çılgın rüzgârsın esen
Dolaşırım kanında, kalbe doğru ayarım
Müpteladır doğuştan bakarsan yaşayana
Arı çiçek özüne, kuşlar da aşiyana
Kaderim yazmamışsa gelmesek de yan yana
Kalbimin fermanında, adın yazılı yârim
Nil'in ruh ikizisin hep seni yaşamakta
Mutluluk nehirleri ümidi taşımakta
Deltasına varırken geceler ışımakta
Sabahın kor tanında, seni yaşamak kârım
👍👍👍👍👍👍 Öylesine bir gün demişsiniz tarih atarken, ancak öylesine-gelişigüzel kaleme almamışsınız duygularınızı, en azından tekerleme türünden yazmamış, emek vermişsiniz şiire, muhtevası ve mantığın baştan sona kadar tutarlı oluşu, yer yer söz ustalığı yine hecedeki başarınızı ortaya koymuş... Dün bir kardeşime çok tevazu gösterme demiştim ya, şimdi bu şiiri okuyunca da öyle demek ya da o minvalde sözler etmek geldi aklıma... Tevazu, gönlü zengin insanlara karşı yapılınca anlamlı olur, pişmemiş, hele mukallit olanlara tevazu göstermek yanlış yönlendirme olur... Kutlarım titiz kaleminizi... Selam, saygı ve dua ile... Esenlikler dilerim...