Sabahlarım.. Düştüğüm Kaldırımlar...

Olmaz sensiz sabahlarım,
Güneş doğumunda ki sabahlar gibi
Eline uzanamaz elim, boşluğa değemez ki
Ne anılarım eskisi gibi seni hatırlatır uykularımda
Ne de sözlerim anlam kazanır sen alkıma düştüğün anda




Güneşin o doğumunda ki güzel telaşta hüzün kaplar içimi
Düştüğüm kaldırımlar aklıma gelir, bırakırım kendimi
Üşüdüğümde, korktuğum da yaslandığım omuzlar aklıma gelir
Yataktan doğrulan bedenimle hayallerim silinir,
Anlatamam, gözlerim dolar nasıl dile getiririm ki bittiğini...




Uyanmalıyım güzel gibi gösterilen bu kabustan
Uyanmalıyım, ve devam etmeliyim
Düştüğüm tozlu kaldırımlardan...