Sabır

Domino taşları misali
Birbirini deviren günler,
Dünü mutlu ediyor,
Üstüne yaşadığın elem ve keder....
İçine sığmayan umutlar
Kayboluyor kendi içinde,
Ömrün yolu yorgun,
Silinmiş şeritler, yalpalıyorsun sen de..
Yitiyor attığın her adımda,
Mazideki ayak izin,
Yetiyor susturmaya seni,
İçtiğin and, ettiğin yemin.
Bozuk bir plak misali
Kulağını cırmalayan ezberler,
Koşup geçmek istersin ötesine
Sen hızlandıkça, bağırır daha beter...
Bir iki satır daha yazmak,
Beyaz sayfanın hakkını vermek
Borcudur boynunun,
Alacağıdır Aklının, ödemek gerek.

Başlar bitişler,
Biter her başlayan,
Kapılar kapanmaz gidenlere
O an dursa da zaman...

Işıkları söner umudun,
Huzurun Camı buğulanır,
Mecbursun, yolcusun
Biraz daha Ya sabır....

İstanbul 30.10.16