Sabır Ekerken Suya

Gün gülerdi maviye, kuşlar denize küstü
Bulutlar hicabından, kahır dökerken suya.
İncecikten kar gibi, gönle bir sızı düştü
Alevler yükselirdi, ağıt yakarken suya.



Zaman akıp gitmişti, ardında kaldı izler
Bazen gün oldu doğdu, akılda kalan sözler
Sadakatin yolunda, vefa aradı gözler
Güneş çekip gitmişti, şimşek çakarken suya.



Hatıralar canlandı, uzakta ki bakışta
Ne baharlar birikti, rüyalarda ki kışta
Bazen umut saklıydı, sarp denilen yokuşta
Maviye imrenirdi, gökler bakarken suya.



Söyleyemezdi diller, ağaca yazılırdı
Yağmasak ta dop dolu, inceden tozulurdu
Mahremin sırlarına, bir mezar kazılırdı
Sevdaların yolunda, sabır ekerken suya.