Sabırsız Şiir

(önce)
Aldım başkasına emanet tebessümünü
Oturup yıkılışımı seyrettim
Unutup öldüğümü

(şimdi)
Öptükçe, dudakların üşüyor
Uzaksın tenimden
Ve düşmüşsün teninden öteye
Ellerin gittim diyor

Gün bilmese de
Ben bilmesem de
Gecelerim biliyor

(sonra)
Gözlerin siyahça okşarken beni
Sözlerin bin telaş, bıçak biliyor..