Sabret

Tükenir gibi olur bazen umutlar
Çatlayacakmış gibi yüreğin
Ağırdan da ağır olur nefes
Çekemem sanırsın içime
Yangınlar ortasında bırakır seni kardeşin
Sırtını dönüp gider o can bildiklerin
İnancın vurulur
Umudun kırılır
Seni parçalara bölerler de
Yetmez onlara
Savurmak ta isterler
Her birini bir yana
.....
Sen yine de sabret
Bir şey oluyor sonra
Güllük gülistanlık oluyor her yer
Umutlar yeşerip
İnancın iyileşiyor
Öyle bir yoluna giriyor ki her şey
Yaşadıkların,
İmrendiren yaşamının en büyük sermayesi oluyor
Sabret