Sabret Gülüm

bugün anneler günü ağlamam ondan...



şirin sözlüm
gül yüzlüm sabret
kader bir gün sana da gülecek
an olacak bu kara yazgı bitecek
bir an gelecek ki ölüme beş kala
belki iki
bir
beklediğin esenlik olacak bir gün
ne olursun
sabret gülüm


seni bildim bileli
kirpiğin hep nemli nemli
şimdi daha iyi anlıyorum
yolunu bulmayan akan suyu
yönünde esmeyen rüzgarı
bir annenin eksilmesini
dibe vuran efkarı
-gesi bağlarını
savrulan gazeli
sahi neden viran olur insan
yaşarken kıyamet neden
kader
ahh ah
ağlama diyorum
.............................ağlama annem
keşke dert yuvasız kuş misali olsa
sen
gerdan akı
ruhumu sızlatan su damlası
hani diyorum ki gün olur da
canından acılar bir bir sökülür mü
tükenir mi kaderin cilveleri
ne olur sanki
dünya olsa yüreğimin kökü
ah şu deli gönlüm hayat olsa
seni yaşata bilsem
döndükçe
döne
döne
tepeden tırnağa rengarenk çiçeklen/sen
renklerin hiç değişmese
bilsen nasıl sevdim gülücüklerini
bir tek ''anne'' sözünü sevdim ben
-gerisi yalan
bak hem günümüz bugün
sil gözlerini bebeğim
ne olur parlasın gözlerin
seni ne zaman mahzun görsem
aklım sende kalır
inan canımdan can kopar
bilirsin yıkılır
darmadağın olurum ben
bugün senin günün
çırpınışını hafifletir mi şu kızıl çiçekler
ellerimi yüreğine koysam
unutturur mu ki bulanık dünü
sen karanlığı bilmeyen güneş
unutabilir misin ömrünün çilesini
kim bilir beki ölüm döşeğinden daha makbuldür dibe vuruş



Şirin'im sabret...