Sabret Kader

Otur yanıma şöyle sana anlatıcaklarım tarafsız,
Bir nebze sevgiye muhtaç adamın yaşadıkları,
Ve bir kalbe sığmıyor ki sevda yüklü sancağım,
Tut elimi demiyorum ellerim zaten sana uzanır...

Sabır küpüne benzetiyor uzaktan beni tanıyanlar,
Ön yargıyla yaklaşıp bu adam gülmeden duramaz sanıyorlar,
Fazla gülenin yükü ağırdır bunuda bilmiyorlar,
Gülüşlerim ona bulanık ve etrafımda dolanıyor kalpazanlar...

İstediğimi aldığımda susarım, her fırsatta beynimi zorlarım,
Seninle geçirdiğim zamana susarım, diğer yanım başkasıyla oldu sen sanıp...
Yetmez bunlar bana sen ol ki seninle beraber susalım...
Gitmemek için kendımı zorlarım, bakma bana kinlice, çevrendekiler zorbadır...

Hiç unutulmamak için yazılan hatıralar vardır,
Kadere susadım, yazmadığım kaderle ben tek başıma yaşarım,
Yaşatmadın, seninleyken beni mutlu etmek için hep O'yum sandın,
Ve kalbe susadım, her yanına vardığımda yanar hep sol yanım,

Mutlu değilim kelimelerle anlat kader kalbim sanamı çarptı,
Küfür eder gibi bakma kader, karşıma çıkardığın yanımdamı kaldı,
Dokunma bana için yanar bu hüzün kokan satırdan,
Bir parça daha sen koptu var olmayan tahtından...

Tek bir korkum kaldı yanına gelmek sen anlamadan izinsiz,
Zihnimi silmeden yürüyor bacaklarım, ayaklarım zihinsiz,
Hissedemiyorum ayaklarımı yönetmenim, yaklaşıyorum biçimsiz,
Saçma sapan kelimelerle anlatıyorum sevgimi. Peki ya siz ?

Son gecemdir sensiz, yakılıcak hatıralar var eşlik edin,
Eşim sen olsaydın belki o zaman huzur bulurdu geçmişim,
Geçmişsin hayatımdan bakakaldım usulca,
Zorla terbiye etmiyorum uzaklaş benden kolayca...

Cennette kal cehennemde büzüşürüm,
Orda bile aklımda, eşsiz gülüşün,
Peki ya hayallerim orda da varmıdır görünüşün,
Sabır kalmadı bende birazda sen o günleri düşün...