Sabrettim

Sabrettim yoksulluguna Allahtan dedim
Nasılsa birgün verir dedim SABRETTİM
Sabrettim kendini vakur görmene
Bir derdi var söyleyemiyor dedim SABRETTİM

Sabrettim boş vaatlerine
Elinde olsa tutar dedim SABRETTİM
Görmemezlikten geldim çapkınlıklarını
Düzelir dedim SABRETTİM

Affettim ilk ihanetini
Yalvardın agladın yalan dedin SABRETTİM
Evlenecegiz dedin bekle seni seviyorum dedin
SABIR dedim SABRETTİM

Ben ne kör nede aptaldım
Sadece seni sevdigim için katlandım
Benden buraya kadar artık sevdigim
Sabır taşı çatladı dağıldı enkaz oldu

Senden bana kalan sevgin mi?
Bak kalbimin en derin köşesinde
Kapkara sönmemiş bir volkan kaldı
SABRETTİM ama bana ne kaldı...