Saçların

Bir ülke kurdum düşümde
Sınırı olmayan bir ülke
Tek sana ait
Gecekondularında yoksullar yorgun,
Hep bir ağızdan seni bağırıyorlar
Tek tek sana adıyorlar kendilerini
Yapmayın diyorum onlara
Yapmayın

Ben olmalıyım oysa onların yerinde
Mavi bakıyorlar hepsi de
Ondan diyorum
Yapmayın
Ve ben maviyi düşünerek uyumuştum çünkü
Umuda adamaktı kendini bu
Ülkene ortak olma umuduna...

Sonbahar hüznü gibi yaşama veda ederken
Yapraklar
Bu hüzünlerde baharı yaşıyor ellerim
Ülkenin en ücra köşelerine kadar sana koşuyorlar
Uzanan hiçbir el gelmiyor yine de sana
Her köşe ıssız, kapkara bir savaş
Veriyorlar, amansız
Uyanıyorum ansızın
Meğer kabus değilmiş gördüğüm
Saçların
Simsiyah, upuzun...