Saçların

Sabah seherinde serin yel gibi
Gözlerden gönüle eser saçların
Çağlayıp bendini yıkan sel gibi
Savrulup omzuna düşer saçların

Kızıl bir alevde kömür karası
Zifiri karanlık hüzün sırası
Giderken bırakır gönül yarası
Her teli yarayı deşer saçların.

Baharda boy veren buğday başağı
Gönülden gönüle zerafet bağı
Okşanma, koklanma, sevilme çağı
Kırlangış misali uçar saçların.

Belik belik olur narin elinde
Salınca sel olur ince belinde
Yanık türkü olur aşık dilinde
Kara gül misali açar saçların.