Saçların Gün Kokar

iner gece
saçları efkarla dağınık akşamın
göğsüne martılar konar..

rüzgarın kanadında deniz kokusu
ay ışığı.. gözlerinde yakamozlar..

gözlerinin rengiydi belki ömrüm
ömrüm, özleminin nehrine akar...

ben yaslarım yüzümü sessizliğie
sessizliğimin orta yerinde, sesim kanar..


gece iner
ve dağınık saçlarıyla göğsümde
bir mecnun yurdudur akşamlar

bir bilsen, nasıl yalnızlaşırım şu kalabalıkta
ellerin.. şehrim kadar sımsıcak ellerin.. alarga

bir bilsen, nasıl yangındır bu karanlıklar,
uçurum gibi düş(l)erim
içimde dinmez uğultular..

işte, böyle artanım eksilene

ben yaslarım geceye sırtımı
saçların senin, gün kokar..



M.H
mayıs_2o1o