Saçmak Ya da Saçmamak

En saçma sözcükle,
Saçma sapan bir şiir yazdım.
Saçmaladım durdum.
Gerçi durmadım, saçmaladım,
Hem durmadım, hem saçmaladım.

Saçmak ya da saçmamak,
Saçmalamak ya da saçmalamamak,
Saçmala Mamak!
Polatlı, sen de geri durma, saçmala!
Tarak, kazma, saç, mala...

Saçmalamak ya da saçmalamamak,
İşte bütün saçmalık bu.
Evde de bütün saçmalık bu,
Belki çalışmıyorum,
Evde oturmak daha güzel.

Saçmayı koyduğun yerse,
Dedikleri bu saçmalık,
İşte bu şiir, tam bir saçmalık.
Her şey tam bir saçma,
Her şey yarım iki saç.

Saçma... Saçma...
İstersen, saç gitsin.
Ya da dur saçma!
Belki de bir anlamı kalmaz,
Bir şeyleri saçınca?

Saçmalıktan başka saçma,
Bir şey gelmiyor aklıma.
Bir de saçak var sahi,
Birazcık püskül gibi,
Bir de olur çatıda.

Fiilde çatı, çatıda saçak,
Saçak da fiil, çatı da çatı.
Haydi saçak,
Ya da dur, saçmalamayak,
Yok, yok, saç, mal, ayak...