Sadece Alışkanlık

çok kızardın sana yazmıyorum diye
hiç sormadın acaba niye yazdıramıyorum diye
aşığın değilim de ondan
yazmak gelmiyor içimden
diyemezdim.
artık sana da senden başkasına da
sebebe de sebebpsizliğe de yazasım yok
diyemedim.
öldürdün ama katil olmadın,
kanattın elini hiç bulamadın
şiddetini ölçemediğim depremlerde
sen beni yardımsız
sen beni yapayalnız bıraktın.
artık sana şiir de yok
şarkı da...
sen artık kalbimle bedenim arasına sıkışmış
kara bir çalıdan başka bir şey değilsin.
kahretsin!
çekiyorum çıkartamıyorum canım yanıyor
duruyorsun durduğun yer acıyor
ikilemsin hayatıma atılmış en büyük kazık
ve çok yazık oldu bana ki ne yazık!
cezam ömür boyu aşksızlık-acımasızlık!
senin verdiğin su bile beni boğuyor
okşasan canım yanıyor,dokunsan içim kanıyor
kahrolası kaderim beni mahkum ediyor.
çok geç oldu ama anladım
ben seni hiç sevmedim sadece alıştım.
bu aşk değil
sevgi bu değil
bu coşku değil
olsa tanırdım.