Sadece Gerçek

durma öyle
suskunluğumla boğ beni
vur hançeri sağrısına aksın kanı gök kırmızı
hırçın bir küheylan yüreğim ne gem tutar ne kırbaç

bakma öyle
sensizliğimle yak beni
kır belinden ikiye kalemi
ilmek ilmek olsun boğazım
kalp kırıkları batıyor ciğerlerime

susma öyle
kibrit kutusu kadar bedenim
bir meteor kadar ağır şimdi
dilim lal
ruhum öksüz bir çocuk
yamalı
yaralı
bereli...

gitme.!

yada git

gidişinle sür beni toprağına
yeniden filizlensin umutlar..


ondokuzağustosikibinonbeş

Yaşamakla yaşamamak arasında hiçbir fark
kalmadığında özgürlüğüne kavuşur insan.