Sadece Gül

sen ki
katlanılmaz karanlık kuytuların
sürçü lisanından sıyrılmak
sanrısal hayatın yakasına tutunmak
aylakça sevmek
budalaca konuşmak
serserice gülmek istiyorsun


ama adım atmak yerine
sadece düşünüyorsun


üzünç gecelerin koynunda
düşlerinde kuduran hayatın
ipeksi ellerini usulca tutmak
umudun uslanmaz yoldaşlığında
en uzun ve en ince
patika yollarında yürümek
ve anın ke/y/ş/fiyle sevişmek istiyorsun


ama yola çıkmak yerine
düşlerini erteliyorsun


yüreğindeki pusulanın şavkıyla
içindeki ölüyü kaldırıp
seviyi yeşertmeye kalktığında
tabuları utançsızca dizayn edenlerin
baldıranlı kollarında buluyorsun kendini


hayır hayır
sen bu nedenden ötürü
gözlerini kapatma güpegündüz
durulan suların heyecanlı akışını gör
canevinde yanan ışığı bir de


ve yarım asırlık ömrüne
bir yarım asır daha teyelle
sadece gül




H. Korkmaz 10/25 Sthlm