Sadık Liman

Sen tüm kırıklıkları sonbaharda bıraktın,
Mevsim yaz olunca yeni limanlara demir attın,
Ne kadar yanıldığının farkına vardın,
Ben ise limanımda senin aşkını yaşattım...
Sen yaz aşkları yaşarken,
Ben kışın ayazında hayalinle yaşadım, yaşıyorum.
Bu limana senden sonra kimse demir atamadı,
Kimse sen kadar yer yapamadı.

Sen gidince;
Bu liman dayanamadı,
En cılız dalgada bile savruldu...

Sen gidince;
Hiç bir şey eskisi gibi olmadı,
Martılar epeyce uzaklaştı limandan.

Oysa ki...
Kaç mevsim yaşadı bu liman seninle,
Nice güçlü dalgaların üstesinden geldi.

Sen ebediyeti kavrayamazken;
Her mevsimde yeni limanlara yönelirken,
Bu liman kimselere açmadı kapılarını...

Sensizde yaşayabilmek istiyor bu liman,
Sensizde martıları görebilmek,
Her şeye rağmen o soğuk kış gününde kaldı rüyaları...