Saf Çocuğu Masum Anadolu'nun

Ne ay ne güneş,
Şimşekler aydınlatıyor,
Gecenin zifiri karanlığını.
Yağmur pencereme kurşun gibi,
Sakarya'ya sağnak sağnak yağıyor.
Göz gözü görmüyor tabiri,
Caiz bu gece!
Sakarya bastan aşağı sırılsıklam,
Sakarya, hep bir şiir sevince.
Gözlerinden okunuyor zaten,
Aşkın lisanı hali, Sakarya'nın,
Akarken eğilip bükülmesinden.

Sakarya bir ruh hali,
Dört mevsimi barındırıyor içinde!
Ve ne zaman
İçimdeki kuyuya düşsem her gece,
İmdadıma yetişiyor hece.
Çekip çıkarıyor içimdeki beni,
O kör dehlizden sessizce.

Sakarya saf çocuğu masum Anadolu'nun
Yüreklere dokunmasını iyi biliyor.
Ve inan ki,
Divanesi bir tek o kaldı.
Allah yolunun!