Şafak

Geceleri yaprak dökerdik biz,
Sanırlar ki öldük...
Tüller çek gözlerime
Kuşlar dönsün gizlice
Belki şehre gelmez ay, bu gece
Sen beni
O zaman gör işte...

Aşkın rüzgarını seyreyle denizlerle
An be an tiril tirilce
Kumlarla raksını izle
Ve toprağın soluğunu
Allarda, morlarda, yeşilce...

Her gece yaprak dökerdik biz,
Sanırlar ki ölürdük
Kulaç kulaç yeni baharlara döndük...

Nasıl neşter çekilir kelimelere
Ve
Dağların türküsü demlenir
Omuzların üzerinde
Birlikte dönelim sevgili tüm güneşlerle
Geceyi seyredelim
Köşede sessizce
Karıncalarla yürüyelim gel , çöller içinde
İnelim yağmurlarla güle,
Gülün dilinden gidelim bülbüle
Ve
Aşkın sesi çatlasın yaprak olup,
Kimsesiz bir kaya dibinde.

Belki mavileşir deniz,
Sisler içinde yürürüz
Ve kumlarda çözülür dilimiz

Her gece yaprak dökeriz biz
Sanırlar ki ölürüz
Yeni baharlara döneriz...

Ey! bütün karanlıkları parçalayan şafak
Üzerimizdeki elbiseleri de
Yırt at...