Şafak Beni Erken Çağirdi Koynuna

İçimde türlü fırtınalar var bu gün
Sabahın kör vaktinde fırtınalar boğdu beni
Elimde türlü fırtınalardan bir gül
Şafak beni erken çağırdı koynuna bu gece

Şefkat nidaları yankılanıyor semadan arza
Ayaklarımda arzın çamurlu buğusu
Öfke çınarları yeşeriyor bedenden toprağa
Kulaklarımda öfkeli çınarların uğultusu

Çatlamış dudaklarımdan düşen zifir sözler
Mayısın sıcak neminde duman oluyor
Fersiz gözlerimden akan kırmızı yaşlar
Mayısın 16?sında buz kesip donuyor

Şafak beni erken çağırdı koynuna
Zaman isyanda şafak kararmış sanki
Şafak beni erken çağırdı koynuna
Aman dokunmayın şafak öfkeli sanki

Bil ki sözlerim sanadır gül çiçeği
Şafak beni erken çağırdı koynuna sensiz giderim
Tut ki sözlerim yalandır nar çiçeği
Şafak beni erken çağırdın koynuna bahtsız giderim.