Şafaklar Kızarıyor

Zifirinde zehir kaynayan geceler
Bir perde gibi iniyor günahların üstüne
Çiçekler katran tadında dökülüyor
Pusular kuruluyor güneşi vurmak için
Bir ülke yitiyor gözlerimde parça parça
Sırdanlaşan ölümlerden kan sızarken toprağa
Yetim çocukların rüyalarını çalıyor haramiler
Ruhunu ve beynini kaybetmiş gölgeler
Hazırlanırken yeni güne insanlar gibi
Kızarıyor şafaklar utancından..
Güneş iş olsun diye doğuyor..