Şafakta Dirilmek

Hasretim büyüdü gökyüzü kara
Ayrılık acısı içimi sardı
Başımı vurdukça tüm sokaklara
Gözümdeki yaşlar kalan hasardı

İstedim vuslatı hemen her gece
Masum bir arzudur sevmek sadece
Zamana sorduğum hep bu bilmece
Cevaplar önümde taştan hisardı

Aşmaya çalıştım hayale kanıp
Çektiğim dertleri unuttum sanıp
Küllerim savurdum hep yanıp yanıp
Yağmurlar gözümde birer simsardı

Sel sildi süpürdü tüm hayalleri
Bir ben kaldım burda bomboş elleri
Başımda eserek hicran yelleri
Yarına umudu tekrar asardı

Çöllerde dolaştım her yanım yanık
Herkes uykudayken bendim uyanık
İnanmıyorsan sor mehtaplar tanık
Yokluğun yaşamak sana ısrardı

Garibim dostuma dostlukla gelip
Nedense daima ihanet bulup
Her gece yeniden yalınız ölüp
Şafakta dirilmek bana esrardı