Safiyem

Bir çift sözün sancıları d/ü(şü)şüyor gözlerinden,
Dün müydü yoksa daha uzak bir gün müydü bilmiyorum.
Sahi hangi vakit görmüştüm o gül cemalini?
D/eri(l)nmiş hayat, saf ballardan süzülüp d/arı(l)nmış bir kuytu köşede...
Sevdalarına yaslanmış bekleşirken verilmiş sözler,
Şimdi o, o hani nerede?
Ayrıklıklara adanmış hayatların gölgesi, peşi sıra yürüyor Safiyem
Bir bank köşesinde bilinmeze sualler soruyor
Ve bir vuslat T/ürkü(ntü)sü dolanıyor diline
...
'Özüne sözüne kurban olduğum
Yoluna izine yüzüm sürdüğüm
Gündüz düşleyip gece gördüğüm
Yollar uzak mevsim soğuk hava kar
Yüz yüze gelmeden ölmekte mi var?'
...
İnce çizgide sınanıyor insan
Alışılmışların yerini alıyor, alışamayız s/andıklarımız
Bir yerler var, gidilmez ya da dönülmez biliyorum
Ora da çığlıklarla doğuruyor yine analar, kınalı körpe kuzularını
Belki de vakit çoktan tamam! Ağıtlar yükseliyor duyuyor musun?
Düşlerinin tortusunda dolduruyor akrep ile yelkovan
Erken kavuşmalara kesilmiş nice yollar aşılıyor
Gözlerini devirip, derdi tütüne sarma dalma uzaklara Safiyem,
Ket vurma umutlara, sen durma vur bam teline sözlerin
Başı dönsün feleğin, sinesine düşsün o kor ateş
Yeter ki sen susma!

Değerli dostum, hemşerim ve saygı değer şaireme ithafen...