Sağ Yanımda Olsan Faydasız

Bugünlerde sensiz uyanıyorum sabahları,
Sağ yanımda bir boşluk,
Ve tutunmaya çalışıyorum ranzanın bir ucuna...

Ellerimde yaşlı bir titreklik,
Bütün yalanlar başımda...

Sevdasız bir sabaha sensiz başlıyorum,
Aynalara sensiz ilk bakışım bu sabah,
Bu sabah terliklerimi ilk kez ellerimle düzelttim,
Sabah çayımı kendim hazırladım,
Ve sağ yanımda bir boşluk,
Tutunmaya çalışıyorum son dokunduğun duvarlara...

Bütün çığlıkları susturdum evimizde bu sabah,
Tek senin sessizliğin kaldı odaların içinde,
Bir de o giymeye kıyamadığın elbisen.
Son bir gülüşün kalmış aynadaki fotoğrafında
Hani bensiz çektirdiğin, tüm sıcaklığıyla...

Parmağımda ısrarla tutunmayı bekleyen bir yüzük,
Ve masanın bir ucunda tek kalmış alyans,
Bir evlendiğimizde, bir de gidişinde attığın o son imza,
Ve ? artık ben yokum ? yazılı sararmış bir kâğıt parçası...

Biliyorum, tek bir öpücük bıraktın giderken sol yanağıma,
Gamzemin düştüğü, senin gittiğin o anda...
Sen gittin ya, geçen aldığımız kuşların boynu bükük,
Senin için azadını imzalıyorum beyaz güvercinlerin,
Eğer uğrarlarsa yanına,
Benden iki kelime getirecekler sana bir sabah,
Ve sağ yanımda bir boşluksun artık,
Ki sağ yanımda olsan da artık faydasız...