Sağanak

Kalbi körük olanların ormanında

İyilikten tütsü yakıp

sakinleştirmek istedim karanlığı

Acılar alev aldı elimde

Yanmayı isteyip

sağanak beklemek

Çelişmek olmazdı aşkın kitabında

İlahi kibrin eseriydi

tanımlanamayan ne varsa

Anlamlandırmak için uğraşmıyordum

geceyi

Üstünde yanan

alev toplarını

Kalbimi ikiye bölen

ayı

ve yüreğimi ısıtan

sıcaklığını da

Kapanan her kapıyı

tekrar açılacak mı kıpırtısıyla

beklemekti özlemek

Hecin develeri gibi

yola koyulduğumda

Su yerine seni diledim

Ancak o zaman katlanabilirdim

çölün sunduklarına

Belki

Rüzgarları getirecekti serin çöl geceleri

Kum fırtınaları eşlik edecekti gözün gözü görmediği

Bir öğle vakti ölecekmiş gibi yakacaktı sıcaklığıyla

Hesap edilmemiş ne varsa

Vefaya edilmiş yeminler adına

Belirsizlikleri göğüsleyecektim

Takvimleri kovalarken yıllarca

Dönüp yaprakları okumak

Anılara özlemle bakmak

Günün sözü ne olurdu diye

Yüreğine sormak

Geriye bakınca

sözü şiire bırakalı

hayli zaman oldu

Sükutu tevil etmek istedim

Elimde yandı bütün mısralar

Kısa bir aydınlık oluyordu ormanda

Bir güzel bakışınla

Geriye kalan

alabildiğine gözyaşı

hüzün ve korkuydu

Benim sağanağım da

böyleydi işte

İnandım ya bir kere

Herkes 

Cenneti isterken

Cehennemine talip olmuştum

sevdanın

Kalbi yitenlerin sırtında

Bir hırka da yoktu

Rüyalardaki kadar

Üryandım