Şah Mat/Büyümez Ölü Çocuklar

Özlemiyorum seni
Ne garip!
oysa güvercinlerin konuşunu seyretmiştik o geniş avluya
Ve birlikteydik deniz martılarına simit attığımızda...
Maviydi deniz
Mavi zannediyorduk
Aşığız diyorduk
öyle zannediyorduk
Zannetmek;
'sanalı'kanadına bindiriyor
gerçeği yüzümüze vuruyordu apaçık,
tembel bir aşk rüzgarında.

Açık saçık bir kadın şarkı söylüyordu rüyalarımda.
Falcılar fal bakıyor
Yollar apaçık
Falcılar söyledi
Üç vakte kadar yeni kısmet varmış
Kargalar gülüyor
Apaçık.

Sabahçı kahvelerine duyulan özlem gibi
Hiroşima'da ölen o küçük kızın gözleri gibi,
o gözlerle sevmiştim seni.
Ben ,1000 yaşında da değildim.
Değilim..
Olmayacağım.
Ölmeyeceğim
Yaşanıl/a/mamış bir aşkın ardından ağıtlar............ /yakmayacağım/
Karakutular!!/ı/ ......./açmayacağım./

Sen belki içimdeki diğer bendin,zehirdin zıkkımdın helalimdin,anamdan emdiğim aksütümdün
Belki
Belki...
Belkilerin kanatlarına binip geliyor şimdi rüzgarlar
Esiyorlar
ve şah mat çekiliyor satranç tahtalarında
Birisi birilerini öldürüyor
Boş bir salıncak kendini sallıyor
Tek başına
Tek başına....
1 haziran 2011/sinop