Şah... Sadece Aşk'a Mat...

/siyah ve beyaz hiç bu kadar utanmamışlardı,gri gerçeği ortaya koyana kadar.../


şimdi sıra sende
-anga-
fil yürüyecek ağır aksak at/dan öteye
intiharların süsleyecek
fırından yeni çıkmış
kur'an musaf çarpsın ekmeklerini
ekmek gerek seni
dün yarından daha uzak yolculukların koynuna
soyunda gir kırklanmalara
isyanların giyiyor bayramlıklarını
koşsana

piyon sensen
kale aşk'a söver gibi
dümdüz gider kendine
-kendin benim unutma-
acele etme
az da sürme çek s/imgene

sürülen imgelerin ellerinde
senin pasaportun
ağır ol
vizen ben/de
benim gibi sevince geçersin
öleceğin o yere

ardışık sayı dizisi seni bırakıyor
sen kendini bana bırak
resmini yapıyorum
devrimin ilahi çıkmazlarına
fotoğraf sanıyorlar
görünce senle beni yan yana

yana yana dolanıyorum çehrende
vicdan fakiri rüya
acısana bana

bavula koyacaksın sözlerini
-giderim bak-
en sevdiğim madalyan
ciğerime iğneleyeceksin
en usturuplu yalanların
?sahibinin sesi? plaklarında
belli ki sen yine içtin diyeceksin
-seni bırakalı çok olmadı ancak alışacağım-

boylu boyunca uzanmış gitmelerin
düşlerin cemaziyelahir zamanlara sığınmış
bedenin bana
kalp kabuğunu kırar
inançla akıtılan gözyaşı
uzak bakışların habercisi kuşlar gibi
şimdi göç zamanı
gözlerinin hasat zamanı

oynasana
hamle sırası sende
-sessizlik-

vezir elçidir
şah efendim
mat gider seninle
piyon sadece kendine gölge...


cemaziyelahir:ay takvimin altıncı ayı;küçük tövbe ayı...

alicengizoyunu
(bir ölümsüze hapşırdığı için çok yaşa diyen seni seviyorum...ve şah diyorum)