Sahibine Ulaşmayan Mektuplar 2/helga,dan Mektup Var

Yüreği yaralı GÖNÜL,


Mektubu postaya vereli üç ay olmuştu,
Bu güne kadar ne bir cevap,ne de bir haber almamıştı,
Gurbetten gelenler vardı sordu soruşturdu,
Onlarda aylardır görmemişti HAKAN'ı
GÖNÜL hüznü ve ümitsizliği ortak etmişti yaralı yüreğine,
Günlerdir yarım yamalak bir şarkı dolanmış diline,
Söyler durur,bi çare kendi halince...


Hani nerdesin,
Dostluğun nerde?
Feryat fiğan bende,
Göz yaşı bende,
İnsan doğdum insanlık koymadın bende!
Yıkalsın be dünya
Neler açtın başıma
Yere batası dünya
Bıraktın tek başıma
Öyle kaptımışkı sarkının sözünü kendine
Kapının acılmasıyla irkildi döndü benliğine...



Gelen AKIN'dı heycanla daldı kasvetli soğuk odaya
ANA!!! ANA!!!
Babamdan mektup var!!
GÖNÜL kanının donduğunu hissetti bir anda!
Yüreği ağzına gelmiş gözleri takılmıştı ,
AKIN'ının elin deki beyaz zarf'a
Usulca uzatarak titrek ellerini
AKIN'ın elinden aldı beyaz mendilini
Şöyle bir kokladı,HAKAN'ın kokusu yoktu!!!



Bir türlü açası gelmiyordu ne hikmetse zarfı,
Topladı tüm cesaretini yırtı attı zarfın bi köşesini
Gözü takıldı bir anda,
Zarfın üzüerindeki yazı ait değildi HAKAN'a
Ürkek bakışlarla başladı bir yandan okumaya satırları...



Sayın muhterem gönül hanım.
Ben ALMANYA'KÖLN'DEN helga
Öncelikle sizden özür dileyerek başlamak isterim satırlarıma,
Kanı donmuştu GÖNÜL'ün..
Helga'da kim? Ne demek şimdi bu?
Öncelikle sevgi ve saygılarımı sunarım şahsınıza.
Biliyorum cok şaşkın sınız şuanda haklısınız elbette
Aylardır bıkmadan usanmadam mektuplar yazdınız HAKAN'ıma
HAKAN'ıma HAKAN'ıma HAKAN'ımaaaaaa!!


Şimşekler arka arkaya çakmıştı GÖNÜL'ün beyninde.
Yazdığınız bütün mektup ları bir bir okudum.
Hayranlığımı gizleyemem HAKAN'ıma olan sevginize,
Günlerce düşündüm,yazıp yazmamayı,
Belki de vicdanım ikna etti beni size yazmaya.
Nede olsa bende bir kadınım,eşini seven bir kadın hemde.



Mektup'un gerisini okuyamadı,yıkılmıştı GÖNÜL.
Demek ki köylü haklıydı,boş yere tüketmişti gençliğini.
Çok düşündü değermiydi,karı neydi peki?
Geçen yıllarına gençliğine yazık değilmiydi?
Derinden bir ah çektiki köz olmuş ciğerlerine,
Çocukları toplandı bir anda dizlerinin dibine,
Anlatmak istedi dili döndüğünce ama nafile,
Nasıl dile gelirdi bu hal,hangi kelime yeterdi derdini anlatmaya?
Bu bir oyun olmalı,birileri eğleniyor benimle,
Aklı sıra teselli aradı kendi kendine,
Ama nafile ateş düşmüştü özüne bir kere...


Aklını başına aldı sarıldı yeni den kağıt kalem'ine
Yaz GÖNÜL yaz!!!
Adres'ine ulaşmayan bin mektup yazsan neye yarar,
Sana düşen,sükut edip oturmak,
Çırpınma boş yere,çırpınmaların sonuç vermez nafile,
Ne kadar çırpınsanda sonun hüsran, kadınsın ne çare