Sahibini Kutsayan Şiirler - 1
Yaşamın sırrını bir dilenciden öğrendim
Derelerde ağaran dileklerim oldu sonra
Kuru dal parçasına bağladım
Ziyaret ettim erguvan düşmüş gözlerini
Hardal kokusu çimenlerin arasından geçerken
Düşman atlarıyla çiğnenmeden önce
Demirden kapılar yaptırdım dokunduğun yerlere
Haramilerin uğrayamadığı kaleden seyrettim
Tohumlar ektiğim yüreğinin gizini
Yağmur çizgilerinde ıslanırken saçlarım
Toprağın ayak seslerini duyunca irkildim
İncir ağacının altında örttüm ayıplarımı
Üç yapraklı bir gonca devşirdim
Dişlerimin arasında çevirdim durdum
Söylemeye kıyamadığım sözcüklerimi
Göğe saçılan gülücükler gönderdim sana
Akreplerin öpmeden ayaklarından
Kelebek kanadından çiçekler yaptırdım
Bakmaya doyamadığım hayaline
Ismarlanmış aynalarda kaybolurken yüzün
Şimdi şiire sevdalı perisin masalımda
Birazdan ay bölünecek ellerinde
Birazdan yuva yapacak serçeler kayalara
Yine de seni kutsayacak şiirlerim
Uzak diyarların birinden el sallarken
22 Mayıs 2011
Gaziantep
"Şimdi şiire sevdalı perisin masalımda Birazdan ay bölünecek ellerinde Birazdan yuva yapacak serçeler kayalara Yine de seni kutsayacak şiirlerim Uzak diyarların birinden el sallarken"
Zarif şiir,
Özenle dokunmuş dizeler
sahibini kutsamış Zekeriya Bey...
Yüreğinize sağlık..