Sahra Tozu

bir zaman 'şiir' dedim her kalem izinde kömür tozuna
mürekkep tükürse, süngü takar gibiydi neferler gözüne
bayrak açmış gelirdi mehteran, marşı burcun ucuna
şair de çavuş giymiş.

o ne! ardıma düşmüş: koca bir alay - palalı!
şiirlerse, köşe bucak, ifrit olmuş - kalemler kara çalalı
nerede şu güllü yemeni, sevdaları yanık, düşler alalı
oyalı da şiir, gergefi bilmiş.

şair oğlum, etme eyleme!
şiir bakmaz asla başı kofuna
yürek vurmazsa hiç içi dışına
adam dediğin, yaşarken ölmüş.

03.05.2014