Sahte Aydınlık

Çok sevip de söyleyememek sevgimi,
Çok isteyip de tutamamak ellerini,
Her yanından geçtiğime bakamamak gözlerine,
Kalbim çırpınıyorken konmak içim ellerine,
Gelemiyorsam, uçamıyorsam özgürce,
Her kavuşma anında kaçmak istiyorsam senden,
Zannetme ki çıkardım seni düşerimden.
Sadece dolanıyorum ,
Dünya'nın etrafında dönen Ay gibiyim,
Her güneş seni terk ettiğinde geceleri seni aydınlatan,
Güneşten çalarak seni mutlu etmek isteyen sahte bir aydınlığım.
Kopmak istesem senden beni bir boşluk bekliyor,
Belki dolanırken Evrende sonum olur çarptığım bir gezegen.
Kopmak istesem senden ayakta duramazdın,
İçinde şekillenmezdi iklimler,
Hareketlenemezdi içinde denizler.
Gelmek istesem sana yerimiz değişir,
Tamamiyle koparız birbirimizden,
Küçük bir kıyamet kopar duygularımızda,
Yanarız ama kavuşamayız...
Sen başka gezegenlerin arasında,
Ve ben bir boşluk içinde yapayalnız kalırım,
Ya da başka bir gezegen tutar beni yörüngesinde,
Işıksız ve Evren'in içinde beni parçalanmaya sürükleyen.
Görüyorsun gelemiyorsam bir sebebi var,
Bizi dengeliyor sahte aydınlık ve içimizde biriken özlemler...