Sahte Bahar Ve Platonik Aşk

aklımın açamadığı,çıkış kapısında tıkandım
arabesk bir karışım, katılmış sarhoşluğuma

gençliğin sefasını,arzuyla taşıyan kıvrak dizlerim
şimdi cefayla,yılgınlığımı taşırken
yaşamın ateşinde,en koyu demini alan ruhum
hala neyin telaşında

bir nefeslik hal kalmışken,dehlizlerinde
ve kışlarıma çekilmekteyken
bahçemdeki soluk çiçeklere
neden meğillisin
gönlümün asude kızı

esrik adımlarım, sızarken umutların
sıvasız duvarlarından
azgın fırtınaların
cemresiz toprakların
ruhumu çökerteceğini,bilmezmisin?

sanırım serap görüyorum
bu bahar gerçek olamaz
saçlarımın topuzuna,toka olup
parlayan güneş
ayak parmaklarımı
naifçe üzerinde taşıyan,bu pembe bulutlar
ve denizlerin iki yakasını birleştirip
sevgilerin kıyısına yaklaştıran
bu güç
hayra alamet değil
bu bir göz yanılması
baharın kandırması

koşma peşimden sahte bahar
senin
çiçeklerinin hepsi plastik
kokmaz,açmaz,solmaz
benim ise aşklarım
sadece platonik
acıtmaz,kanatmaz,ağlatmaz...





.