Sahte Sanrı

Hayatımdaki bütün insanlara
İçimdeki sokaklarda dolaşma yasağı koydum.
Çünkü bugün,
Seni sayım günüm!

Pembesine toz tünemiş hayalin eteğinde
Gülüşünle gözlerimi ıskaladığın günden beri
Sol kaburgam kırık!

Rutubet kokulu intihar koğuşlarına düşmekse uzun yolun kısası,
Üçüncü şahıslara mutluluk ısmarlamak
İlkel çağda öksüz kalmak kadar ayıp!

Aklıma hapsettim seni
Bıraksam yüreğimi kanatacaksın biliyorum.
Ellerimin sıcaklığını yok etmesinler diye
İnsanlara dokunmuyorum.
Kabuslarımla konuşup,
Mutlu olduğum an'ları sayıyorum
Napier'in kemikleri eksik!

Boynuna zümrüt yeşili yafta asılan hayal,
Kardeşsiz büyüyen çocuğun yalnızlığına sahipken
Saçları örgülü kızın oyununu bozan
Ve,
Deliliği ispatlanmayan herkes suçlu!

Çocukluğumun anıları çamur batak içinde
Babamın hayali toprak kokusu
Kibirim sırtımda yük
Elimizdeki şans gri
Senin için beslediğim arzular
Filizleniyorken saksılarımda
İçimdeki çığlıkların nağmesiyle dans etmek,
Yağmursuz iklimlere gözyaşı bahşetmek gibi.

Her bir imgeye seni gömdüğüm için
Elimle sıvazladığım taze mezarlar kıskanır
Gül kokusundan utanır
Efsunladığım düşler boğazıma yapışır
Üstüste yığılan özlemler yetmezmiş gibi
Sahte gülüşlü soytarıların iddası gerçek olur.

Çatal dillerindeki şarkının nakaratıydı tek cümle.
Kral günahkar!