Sahte Yansımalar

Bir kaç yalnızlık dönüyor köşede,

Fırıldakların altında gölgelenen karıncalar,

Yağmura gebe kalan sensin İstanbul yokuşlarında...

Ne bir el, ne bir insan silüeti duraklarda,

Tozlu bir şehrin süpürülmeyen kısımları,

İnadına çöpünü sabahtan atan yaşlıların inatçılığı

Ve küskün bir şehir eteklerinin ardında..

Alındı yetmişlik sarhoşluğunda karaciğerim,

Ve içilesi en zor akşamlarda damıttım sensizliği,

Solumda sızın, gecenin koynu yıldızlarla dolu...

Bahar gelmişse saçlarına konsun papatyalar,

Ben henüz asamıyorum çamaşırlarımı idama,

Sayfalarıma sakladığım bekaretini, 

Sallandırıyor tüm kırmızılığı ile annen,

Oysa akşamdı güneşin kızıllığı ile vuran balkon camına...

Kahrolası bir cumartesi kaçtın içime,

Tüm karanlığı ile kaldın bir sabah koynumda

Bir sen, bir ben ağzımızdaki boşlukta

Savaşıyoruz sırlar dünyasında...