Şaibe

Selası okunuyor yüreğimin

gömüp ardına bakmadan gideceksin

dur demek meselesinde

telaşını anla kalemin

sevgimi yüreğinde tutarken

güvercinler öldüren çocuk edasında

adımı aklından sileceksin

düşün uzanıp yatıyorum

gölgesinde servinin ki iyi bilirsin

gidip gelmelerinle bu sıralar

o yola ne candan aşinasın

hey hat ilahi adalet ki duymayacaksın

okuduğun her fatihadan bir pay

o da benim olacak anlamayacaksın

zincirlerimi kırıyorum artık

anladığım şeylerin neresinde varsın

neresinde yoksun bilmesen de

hakikate inanmışlığımla ayaktayım

kan ter içinde uykular

nedeni nasılı sorusu toru topu

işte anla hemen hepsi o yola çıktı

Tanrının minik bir kuşu

görevlendirdiğini düşünüyorum

kalemin adalet defterini yazdığı yerden

gagasında kelimelerle geliyor

göz yaşlarımla gidiyorlar

söylediklerimde bir hata varsa benim

aşk Ona gittiğim zaman da senindir