Şair

Şair yalnızdır
Güne gece düşünce yalnızlık ağlatır
Birkaç mısra dökülür gözyaşlarıyla karışık
Yalnızlık Allaha mahsus dur oysaki
Umut olur, sevda dolu kalbinde şairin
Yükler bir gemiye açar yelkenlerini denize
Arar durur sevdiğini
Buldum derken tekrar kaçar gider
Keder üstüne keder
Aşk hep yalnızlığa iter
Şair yalnızdır hep
Her sabah uyandığında o olsa
Peynir ekmeye de razıya
Ama olmaz sevse de şair
Sevdiği sevmemiştir
Hep mi böyledir şair
Hep mi yalnızdır