Şair Mi Olucan Kezban Yenge

kını kaleminde,
kılıcı saplar sinelere.
ok olmuş kalem,
yaralar her ezikliğin fitresinde.
aşkı yalakta arar,
yaranamazsın yal versende.
ahı gitmiş vahı cenazede,
şair mi olucan yoksa kezban yenge.

hakaret hakkaniyet olmuş,
hak mağdur, mağrur sinelerde.
aferin günah olmuş,
mertebesiz kuntanın ensesinde.
şahit arar hilkatinede,
bulamaz hakikat nerde.
kelam iblisin nefesinde,
şair mi olucan sende kezban yenge.

yazmayı hiciv zanneder,
hacivat da şaşırır bu gidişe,
yazarda işlemez gönüllere,
gönül de aşinadır beğenmişlere.
kim, kaç kişi ya da söyle kim çengi,
kemmiyetsiz boşver akif! zira en fazla üç beş kişi.
nur gitmiş yüzünden de ışıldamaz,
yine de şair mi olucan kezban yenge..

...

Şair senmisin, yoksa olmayan sevginin hissizliği mi,
Savaştığın doğruların, bi zahmet tart kazanmaya eşdeğer mi.
Kayıtsız kalma dostlarına, bir bak onlar nerde.
Sen nerdesin ya da söyle kalemin neden sen/de..