Şair Olamadım Daha Şair Amca

Yayından çıkmış ok'a çarptım,
Kalbimin acısında surf yaptım,
Çok ağlayınca kalemi kanattım,
Heceye takıldın,sınıfta bıraktın,
Alıp kalemi yerden yere çarptın,
Şâir olamadım daha şâir amcam.

Diploma yırtık,hayatım kırıktır,
Benim kalemin yüzü hep asıktır,
Gönül ezelden beri zaten âşıktır,
Gözyaşı hep mürekkebe katıktır,
Dizeler şâirin dilin-de baltalıktır,
Şâir olamadım daha şâir amcam.

Düzeni yok, uykusuz gecem çok,
Sabır var, tahammülüm hiç yok,
Sevgim var, anlayanın karnı tok,
Heceyle çekip oku,al gözüne sok,
Noktalarımı virgülle edersin şok,
Şâir olamadım daha şâir amcam.

Yaşam acılıdır, tükür hergün at,
İnsanım-ya hoşuma gider iltifat,
(Allah) bile ister kuldan salavat,
Kalem ucunda hayatım nakarat,
Heceyle ediyorsun beni zerzevat,
Şâir olamadım daha şâir amcam.

Mânası var, varsın devrik olsun,
İlhamı ağactan,böcekten sorsun,
Kalp benim,bırak mecaz yorsun,
Karışma,benimde fırtına kopsun,
İddiam-mı var,benle boğuşursun,
Şâir olamadım daha şâir amcam.

Bendeki selim yüreğe başlık attım,
Sayfanın sonuna da şiir yazmadım,
Hecem yok,var diyenide duymadım,
Aklımca geleni yazıp suya bıraktım,
Şairim edana öfkelenip şiir yaptım,
Devrik yazdım şair olamadım amca.